Renterisico bestaat in een rentedragende activa, zoals een lening of een band, als gevolg van de mogelijkheid van een verandering in de waarde van de activa als gevolg van de variabiliteit van de rentevoeten. Interest rate risk management is erg belangrijk geworden, en diverse instrumenten ontwikkeld om te gaan met het renterisico.
Dit artikel gaat in op verschillende manieren waarop zowel bedrijven als consumenten beheer van het renterisico met behulp van diverse rentederivaten.
Table of Contents
Welke soorten beleggers zijn gevoelig voor renterisico?
Het renterisico is het risico dat ontstaat wanneer het absolute niveau van de rente fluctueren. Renterisico rechtstreeks van invloed op de waarde van vastrentende effecten. Aangezien de rente en obligatiekoersen omgekeerd evenredig zijn, het risico in verband met een stijging van de rente zorgt ervoor dat de koersen van obligaties dalen, en vice versa. Bond investeerders, in het bijzonder degenen die investeren in lange termijn vastrentende obligaties, zijn meer direct gevoelig voor renterisico.
Stel dat een persoon koopt een 3% vaste rente op 30-jarige lening voor $ 10.000. Deze obligatie betaalt $ 300 per jaar door middel van volwassenheid. Als, in deze tijd, de rente stijgt tot 3,5%, nieuwe obligaties uitgegeven betalen $ 350 per jaar door middel van volwassenheid, uitgaande van een $ 10.000 investering. Als de 3% obligatiehouder blijft zijn obligatie te houden via de vervaldag, verliest hij op de mogelijkheid om een hogere rente te verdienen. Als alternatief zou hij zijn 3% obligatie te verkopen in de markt en koop de band met de hogere rente. Echter, dit leidt tot de belegger het verkrijgen van een lagere prijs op zijn verkoop van 3% obligaties als ze niet meer zo aantrekkelijk voor investeerders, omdat de nieuw uitgegeven 3,5% obligaties zijn ook beschikbaar.
In tegenstelling tot veranderingen in de rente ook van invloed zijn aandelenbeleggers, maar minder direct dan obligatiebeleggers. Dit is omdat, bijvoorbeeld wanneer de rente stijgt, de kosten van het lenen van geld van de onderneming verhoogt ook. Dit zou kunnen resulteren in het bedrijf uitstel van leningen, wat kan leiden tot minder uitgaven. Deze daling van de bestedingen kunnen vertragen groei van het bedrijf en resulteren in een vermindering van de winst en uiteindelijk lagere aandelenkoersen voor beleggers.
Het renterisico zou niet worden genegeerd
Zoals met alle risico-management assessment, is er altijd de mogelijkheid om niets te doen, en dat is wat veel mensen doen. Echter, in omstandigheden van onvoorspelbaarheid, soms niet hedging is desastreus. Ja, er is een kosten voor het afdekken, maar wat is de kostprijs van een belangrijke stap in de verkeerde richting?
Men hoeft alleen maar te kijken naar Orange County, Californië, in 1994 het bewijs van de valkuilen van het negeren van de dreiging van het renterisico te zien. In een notendop, Orange County Treasurer Robert Citron geleend geld bij lagere kortetermijnrente en leende geld bij hogere lange rente. De strategie was aanvankelijk groot kortetermijnbeurzen daalde en de normale yield curve werd gehandhaafd. Maar toen de curve begon te draaien en de aanpak omgekeerde rentecurve status dingen veranderd. Verliezen naar Orange County, en de bijna 200 openbare lichamen waarvoor Citron beheerde geld, werden geschat op $ 1,6 miljard en heeft geleid tot het faillissement van de gemeente. Dat is een forse prijs te betalen voor het negeren van het renterisico.
Gelukkig zijn degenen die willen hun investeringen tegen het renterisico af te dekken hebben veel producten om uit te kiezen.
beleggingsproducten
Forwards: Een termijncontract is de meest basisrente beheer product. Het idee is simpel, en vele andere producten die in dit artikel zijn gebaseerd op dit idee van vandaag een overeenkomst voor de uitwisseling van iets op een bepaalde datum toekomst.
Forward Rate Agreements (FRA): Een FRA is gebaseerd op het idee van een termijncontract, waar de determinant van de winst of het verlies is een rentevoet. Onder deze overeenkomst een partij betaalt een vaste rente en ontvangt een vlottende rentevoet gelijk is aan een referentierente. De feitelijke betalingen worden berekend op basis van een nominale hoofdsom en betaald vastgestelde tussenpozen door de partijen. Alleen een netto betaling wordt gedaan – de verliezer betaalt de winnaar, bij wijze van spreken. FRA’s worden altijd afgerekend in contanten.
FRA-gebruikers zijn meestal leners of kredietverleners met een enkele toekomstige datum waarop ze worden blootgesteld aan het renterisico. Een reeks FRA lijkt op een swap (hieronder besproken); Echter, in een swap alle betalingen zijn in hetzelfde tempo. Elke FRA in een reeks kost een ander tarief, voor zover deze daarin is plat.
Futures: Een future-contract is vergelijkbaar met een naar voren, maar het biedt de tegenpartijen met minder risico dan een termijncontract – namelijk een vermindering van verzuim en liquiditeitsrisico’s als gevolg van de opname van een tussenpersoon.
Swaps: Net als het klinkt, een swap is een uitwisseling. Meer in het bijzonder, een renteswap lijkt veel op een combinatie van FRA’s en het gaat om een overeenkomst tussen de tegenpartijen om sets van de toekomstige kasstromen uit te wisselen. De meest voorkomende vorm van renteswap is een plain vanilla swaps, wat inhoudt ene partij het betalen van een vaste rente en het ontvangen van een variabele rente, en de andere partij het betalen van een variabele rente en het ontvangen van een vast tarief.
Opties: opties voor Interest rate zijn optiecontracten waarvoor de onderliggende waarde is een schuldverplichting. Deze instrumenten zijn nuttig in het beschermen van de partijen die betrokken zijn bij een variabele rente lening, zoals aanpasbare rente hypotheken (ARM). Een groepering van callopties rente wordt aangeduid als een rente cap; een combinatie van rente putopties wordt aangeduid als een rente vloer. In het algemeen is een cap is als een gesprek en een vloer is als een put.
Swaptions: Een swaption of swap-optie, is gewoon een optie om in een swap aan te gaan.
Embedded opties: Veel beleggers tegenkomen rentemanagement derivaten via ingebedde opties. Als u ooit een band met een oproep bepaling hebben gekocht, ook u bent in de club. De uitgever van uw vervroegd aflosbare obligatie is te verzekeren dat als de rentevoeten dalen, kunnen ze bellen in uw obligatie en uitgifte van nieuwe obligaties met een lagere coupon.
Caps: Een cap, ook wel een plafond, is een call-optie op een rentevoet. Een voorbeeld van de toepassing ervan zou een lener long te gaan, of het betalen van een premie om een cap te kopen en het ontvangen van contante betalingen van de dop verkoper (korte), wanneer de referentierente overschrijdt strike rate van het GLB. De betalingen zijn bedoeld ter compensatie van rentestijgingen op een variabele rente lening.
Als de werkelijke rente hoger is dan het aantal inslagen, de verkoper betaalt het verschil tussen de uitoefenprijs en de rente, vermenigvuldigd met de theoretische hoofdsommen. Deze optie zal “cap”, of plaats een bovengrens, op de rentelasten van de houder.
De rente cap is eigenlijk een reeks van component opties, of “caplets”, voor elke periode de dop overeenkomst bestaat. Een caplet is ontworpen om een hedge tegen een stijging van de benchmark rente, zoals de London Interbank Offered Rate (LIBOR), tot een bepaalde periode te bieden.
Vloeren: Net als een putoptie het spiegelbeeld van een call-optie wordt beschouwd, de vloer is het spiegelbeeld van de kap. De rente vloer, net als de dop, is eigenlijk een reeks van component opties, behalve dat ze opties worden gezet en de reeks componenten worden aangeduid als “floorlets.” Wie is lang, de vloer is betaald op de vervaldag van de floorlets als de referentie-tarief lager is dan de uitoefenprijs van de vloer. Een geldschieter gebruikt dit om te beschermen tegen dalende tarieven op een uitstekende variabele rente lening.
Kragen: Een beschermende kraag kan ook helpen bij het beheer van het renterisico. Collaring wordt bereikt door gelijktijdig de aankoop van een cap en de verkoop van een verdieping (of vice versa), net als een kraag beschermt een belegger die is lang op een aandeel. Een zero-cost kraag kan ook worden ingesteld om de kosten van hedging te verlagen, maar dit vermindert de potentiële winst die door een rentevoet die beweging zou worden genoten in uw voordeel, als je een plafond op uw potentiële winst hebben geplaatst.
Het komt neer op
Elk van deze producten biedt een manier om renterisico af te dekken, met verschillende producten meer geschikt voor verschillende scenario’s. Er is echter geen gratis lunch. Met elk van deze alternatieven, men geeft iets – hetzij geld, net als betaalde premies voor opties, of alternatieve kosten, dat is de winst zou zonder dekking hebben gemaakt.
Ahmad Faishal is now a full-time writer and former Analyst of BPD DIY Bank. He’s Risk Management Certified. Specializing in writing about financial literacy, Faishal acknowledges the need for a world filled with education and understanding of various financial areas including topics related to managing personal finance, money and investing and considers investoguru as the best place for his knowledge and experience to come together.